Onze Spraakmakers ontdekte een verdraaid vreemde verandering. Carnaval zal in Gilze nooit meer het zelfde zijn. Niet de leeftijd voor alcohol maar de opstoet route. Wagenbouwers en groepen in rep en roer, een verandering aan de route kan lelijk uitvallen. Dus pakte de Spraakmakers de prins bij zijn pak en hanteerde het meetlint. Publiek u bent gewaarschuwd!

Op de zonnige zondagmiddag 23 feb. was de zaal in de Schakel gevuld en is het publiek getrakteerd op Jan’s Platenkast. Met een grote kennis van popmuziek en een net zo grote platenkast laat Jan prachtige stukjes artwork zien die de albumcovers sieren. Heb je Jan’s Platenkast gemist of wil je het gewoon nog een keer bekijken dat kan vanaf vandaag.

Wie niet sterk is, moet creatief zijn. Bij primitieve volken baren de vrouwen de kinderen en gaan de mannen op jacht. En al wie niet kan baren of jagen, wordt het dorp uitgeschopt. Dus als die ene manke, astmatische dwerg nog iets van zijn leven wilde maken, dan moest hij slim zijn. En dat was ie: hij ging verhalen vertellen.
’s Avonds als de mannen en vrouwen, moe van het jagen en het baren, rond het kampvuur hun mammoet zaten te roosteren, nam hij zijn kans waar. En diste ter plekke een mooi verhaal op. Als hij succes had, mocht hij mee-eten. En als ze het maar niks vonden, dan werd hij zelf geroosterd.

Het leven was best overzichtelijk in die dagen. En op de keper beschouwd, is er nog niet eens zo heel veel veranderd. Of het nou om politieke beschouwingen gaat, of om babbeltruuks, een beetje verhalenverteller komt nog steeds goed aan de kost. Het is 100.000 jaar evolutie niet gelukt om de overbodige eigenschap “verhalen kunnen vertellen” weg te muteren. Je zal er dus wel iets aan hebben.

En dat is ook zo. Op verjaardagen doen verhalenvertellers het nog altijd goed. Zij gaan over de moppen, de bon mots, de snelle reacties en de sterke verhalen. Zo lang het gelogen is, is het leuk.
Het werkt ook op kinderfeestjes. Als je een meute losgeslagen wilden van een jaar of acht, negen rustig wilt krijgen, dan moet je met een verhaal komen. Hoe onzinniger, hoe beter.
Nou ben ik zelf niet zo’n held als het om kinderverjaardagen gaat. Al dat grut dat daar zo’n beetje op kniehoogte om mij heen krioelt, ik moet er niets van hebben. Mijn vrouw is daar veel beter in. Die liet de vriendinnetjes van onze dochtertjes koekhappen, zaklopen en spijkerpoepen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ik sleepte intussen met ranja en negerzoenen. En bracht de kat in veiligheid die niet tegen de overdaad aan kinderliefde bestand bleek.
Maar op een zeker moment stond dan toch ook Het Verhaal op het programma en dan was het mijn beurt. Mijn vrouw trok zich terug om friet te bakken.
Ik ging op de vloer zitten, tien keurige dametjes heel ordelijk om mij heen gevlijd. Tien toetjes keken mij verwachtingsvol aan. Ik voerde de spanning nog heel even op en begon dan met “Er was eens, héél lang geleden…”.

Tot zover had ik het voorbereid. De rest moest ter plekke uit de duim gezogen worden. Ik begon er met vertrouwen aan en dat lukte wonderwel. Ik sprak van prinsesjes en kabouters, draken en kastelen, feeën en elfjes waar ik vijf minuten daarvóór zelf ook nog nooit had gehoord. En dan vergat ik per ongeluk weleens ergens een boze heks op te sluiten, of een prinses te bevrijden, maar mijn toehoorders vergaven het mij graag. Ze wilden een goed verhaal niet bederven door over zulke kleinigheden te zeuren. Het was een dankbaar publiek.

Maar toen werd mijn zoon acht. En hadden wij ineens tien jongens over de vloer. En dat is heel andere koek, kan ik u vertellen. De taart smeerden ze in elkaars haren, het zaklopen, koekhappen en spijkerpoepen eindigden allemaal met een  troep over elkaar rollende, krijsende apen, die niet te beroerd waren om en passent nog wat glaswerk en keramiek in hun val mee te nemen.
“Vlug, vlug, een verhaal,” drong mijn vrouw aan, terwijl ze nog gauw een kostbare vaas in veiligheid bracht.
“Ja maar,” probeerde ik nog, “Ze luisteren toch niet.” Maar zij had al zich in de keuken opgesloten en ging friet bakken.

“Jongens luisssteren,” begon ik. Er keken er twee verstoord op. De rest ging gewoon door met waar ze mee bezig waren: in de gordijnen klimmen, op de muur schilderen en elkaar de kamer door spuiten met champagnepils.
Ik besloot maar gewoon te beginnen in een wanhopige poging ze met mijn natuurlijke verteltalent te veroveren.
“Er was eens, héél lang geleden…” En toen? Ik moest nu niet met een prinsesje aan komen zetten. “Er was eens, héél lang geleden…eh… een ridder die al 28 draken had gedood, vijftig vijanden had onthoofd, en twaalf complete steden had verbrand.”
Het hielp. De één na de ander kwam nieuwsgierig dichterbij gedrenteld. “Wow, 28 draken.” “Vijftig vijanden? Cool!” “Een hele stad in brand, da’s best wel vet!”
En toen ik na een kwartier vol ridders met laserguns, ontvlammende drakeneieren en één lief prinsesje dat zich aan de voeten van haar held wierp, besloot met “En ze leefden nog lang en gelukkig”, kwam net mijn vrouw binnen met de friet. Ik besloot dat het vanaf nu weer háár feest was. En schonk maar eens een stevig glas limonade in. Ik moest tenslotte nog rijden: het gespuis moest ook nog naar huis.

Door: Jan de Jong

Het Zo104 team was aangenaam verrast door jullie opkomst op 23 februari. Ondanks de vele vragen vooraf ‘wat is Zo104 nu eigenlijk’ ging bijna iedereen met een glimlach op het gezicht de zaal uit om nog een drankje te doen aan de Schakel-bar. Dit doet ons veel goed en geeft energie om de volgende shows te maken. Na de evaluatie hebben we besloten om ons team aan te vullen met mensen die video kunnen monteren en schieten. Weet je iemand of kun je het zelf, mail ons dan redactie@zo104.com.

Jan de Jong, hij schrijft al 10 jaar met zijn scherpe pen de column in BN DeStem. Daarbuiten is Jan druk met taal en onderwijs. Zondagmiddag (23feb.) luister je naar zijn live column bij Zo104, aanvang show 15.00 uur. Meer over Jan de Jong Bekijk de line-up van het programma hier

Zondag 23 feb. strijden de supermarktmanagers van C1000 (Gilze) en JUMBO (Rijen) tegen elkaar in de Gilse Quiz. Wie is de slimste, wie is de snelste met de knop en wat zijn de vragen? Kom kijken om 15.00 uur in de Schakel Gilze.

Hallo Jumbo, hallo C1000

Zondagmiddag 23 feb. gaat Zo104 van start en trap af met de combi-band Death Rabbit & Fortunated Foxes. Het programma start om 15.00 uur maar kom je wat eerder dan kun je extra lang genieten van deze band. Entree in €2,50.

Live op 23 feb. tijdens Zo104

Zondagmiddag 23 februari om 15.00 uur start Zo104. Dus spraakmakende gasten en veel muziek. Zo maak je kennis met Jan Broers die je bijzondere platencovers laat zien. Hier alvast een voorproefje.

Op 23 februari om 15.00 uur gaat Zo104 van start. Het thema is ‘Creatief’ en binnen dit onderwerp komen tal van spraakmakende gasten voorbij. Muziek zal live gebracht worden door Death Rabbit & Fortunated Foxes.
Marjolein Cornelissen presenteert de spraakmakende zondagmiddag en wordt bijgestaan door Caroline Huetink. Als eerste neemt Jochem De Vet plaats op onze rode bank en neemt je mee in de wereld van film.
De Spraakmakers zijn op pad geweest en tonen de videoreportage. Want met de gewijzigde route van de Gilse optocht zit vol vragen.
In de Gilse-Quiz staan Joan Hapers (C1000, Gilze) en Kiske Hapers (Jumbo, Rijen) tegenover elkaar en strijden voor een toppositie in het algemeen klassement.
Tijdens het bitterbalmoment kun je genieten van de live band waarna de hoofdgast aansluit. Joris van de Kerkhof is o.a. radioman en schrijver dus volop vragen van Marjolein en Cariline.
Rond de klok van vier uur is het tijd voor Jan’s Platenkast. Ons camerateam registreerde Jan te midden van zijn grote platencollectie vol bijzonderheden.
Tegen half vijf gaat de spot aan voor  Jan de Jong en hij laat je genieten van een live column.
Hekkensluiter in voor het team van Plas ’t Uit gespecialiseerd in korte snelle humor waarna je wordt uitgenodigd in de foyer van de Schakel.
Kaarten kun je kopen aan de deur maar wil je zeker zijn van een plekje koop dan nu al je kaarten via www.schakel-gilze.nl. Voor € 2,50 kun je genieten van een spraakmakende zondagmiddag.
Mis niets en volg Zo104 op: https://www.facebook.com/zo.honderdenvier

Tijdens de eerste editie op 23 februari in De Schakel in Gilze is Joris van de Kerkhof(46) de hoofdgast. Wie wel eens naar radio 1 luistert, herkent hem zeker. Joris maakt al meer dan 10 jaar opmerkelijk rapportages voor Radio 1. Geboren in Goirle, opgegroeid in Tilburg en nu al weer jaren woonachtig in de mooie binnenstad van Den Bosch. Hij is winnaar van de Fanlog Award, voor de allermooiste ‘radio’ van het jaar.
Als er ergens nieuws is, dan is hij erbij. Joris maakte indruk met zijn aangrijpende verslagen na de tsunami in Sri Lanka, de aardbevingen op Java en de revolutie in Cairo, om er maar een paar te noemen. Er is ook klein nieuws. Zoals eind januari in het Groningse Noordlaren, waar ze er weer in geslaagd waren om als eerste, een natuurijsbaan wedstrijd te houden. Altijd zorgt Joris voor een reportage met passie, waar de geïnterviewde zijn of haar verhaal kwijt kan. “Ik wil laten horen, voelen en ruiken wat er aan de hand is.” Meer over van de Kerkhof op http://www.radiovisie.eu/be/nieuws.rvsp?art=00082466

Joris van de Kerkhof VRT-correspondent wint Nederlandse award

Op de eerste editie van Zo104 zit Joris van de Kerkhof op de rode sofa voor een uitvoerig gesprek met anchorwoman Marjolein Cornelissen en side kick Caroline Huetink. Kaarten voor het bijwonen van een spraakmakende zondagmiddag kosten slechts € 2,50 en zijn te bestellen via www.schakel-gilze.nl .
Tot Zo!